نهنگ قرمز

نبوسیدنت من را می آزارد و بوسیدنم، تو را. نمی بوسمت که مبدا عذاب دوست نداشتند را چندین برابر کنم. دستت را نمی گیرم که مبادا گرمای دستانم، حس گرم دستان معشوقه ات را برهم زند. از این پس رویایت را در اغوش خواهم کشیدتا مبادا خیانتی کرده باشم بر معشوقه ات. هستم، اما نه صرف ماندن و عاشقی کردن. هستم به صرف تقاص پس دادن. تقاص می دهم. تقاص دوست داشتن های یکطرفه ام را. زمانی که دوست داشته نبودم و خیال دوست داشتنت مرا تا به این جا کشاند. می جنگم به خاطر شادی تو نه به خاطر بودنم با تو شادیت و دوست داشته هایت مرا نمی خواهند. می کوشم برای نبودنم. می کوشم برای رسیدنت به عشق. عشقی که در غریبه ی ساعتی، موج می زند و در من ۱۵ ساله گم است. برو. برو. دل بکن از آن چیزی که به آن دل نبسته بودی. خودت را به باد بسپار و از من دیوار بگزر. به آب بسپارو از دل سنگ من، راهی باز کن، رو به اقیانوس خواسته هایت. نهنگ باش. نهنگ باش و به این برکه بی حوصله بسنده نکن. نهنگ باش نهنگ که باشی، خودکشی با نهنگ های عاشق، هم برایت زیبا و دوست داشتنی خواهد بود. اقیانوست، توهم من است. در آن آبی که تو نفس میکشی من خواهم مرد. مرا تنگ نوروز بس است. مرا تقدیر تنگ است و تو را یا شکار یا خودکشی. اما بدان. نهنگ هم که باشی برای من قرمز ی. نهنگ هم که باشی برای من