کسری از ثانیه

بی تابم، کسل، بی روحیه و بی هدف

نه خودم را می فهمم و نه احساسم را.

از هیچ چیز انرژی مثبت ی نمی گیرم.

انگار به پایان ترسناک دنیا رسیده ام.

احساسی چندش، مخوف و غیر قابل پیش بینی و توصیف.

نه دلم و نه دستم به گاری می رود.

یک جا تمرگیده ام و خودم را سرزنش می کنم.

افسرده گی،تنفر، ترس، بی هویتی، پوچی و مرگ، بخشی از این احساس مزخرف من است.

دلم یک تحول و تغییر بزرگ می خواد.

گذشته ای پشت سر گذاشته ام که هویت آینده مرا تحت شعاع قرار داده.

تغییری می خواهم عظیم.

آنگونه که چشمانم را ببندم و در کسری از ثانیه در مکان و شرایط جدید باز کنم.